Kahramanmaraş merkezli depremin peşinden 9 gün geçti. 

Yıkıcı zelzele peşinden binlerce aile birbirinden ayrıldı. 

Büyük kayıpların yaşandığı zelzele peşinden yürek burkan hikayeler yaşanıyor. 

Bir aile yıkıntı altında kaldı 

 Yıkımların tesirini gösterdiği bir noktada Hatay oldu. 

Odabaşı Mahallesi’nde bulunan bir binada yaşayan ve depreme uykuda yakalanan 6 yaşındaki Naz Yaman ile anne Nazlı, baba Öner ve abi Beyazıt enkazda kaldı.

6 yaşındaki kız enkazdan çıkarıldı 

İstanbul Ataşehir Belediyesi ekipleri tarafınca arama kurtarma çalışmalarının olduğu binanın enkazında 36 saat sonrasında 6 yaşındaki Naz, sağ olarak kurtarılırken ailesi ise aynı enkazda yaşamını yitirdi.

Teyzesi yalnız bırakmadı 

Küçük Naz’ın annesinin ikizi olan ve Bitlis’in Tatvan ilçesinde yaşayan teyze Cemile Coşkun ise depremin peşinden derhal Hatay’a gitti.

Kız kardeşi, eniştesi ve yeğeninin vefat ettiğini duyan Coşkun, büyük üzüntü yaşarken 6 yaşındaki yeğeni Naz’ın enkazdan sağ olarak çıkarılması ise kendisini bir nebze olsun sevindirdi.

Teyzesini anası sandı 

Naz’ın enkazdan çıkmış olduğu an annesine fazlaca benzeyen teyzesi Coşkun’u görünce ‘anne’ diyerek boynuna sarıldığını söyleyen Cemile Coşkun, küçük Naz’ın hastanedeki tedavisinin peşinden Tatvan ilçesindeki evine getirerek evlatlık edinmek istediğini söylemiş oldu.

‘Annem uyudu’

 6 yaşındaki Naz Yaman, zelzele anında yaşadıklarını anlatarak, yaşamını kaybeden anası için ‘annem uyudu’ sözlerini kullanımı yürekleri sızlattı.

“Annemi uyandırıyordum fakat uyanmıyordu”

Küçük Naz ise şu ifadeleri kullandı: 

Annem bana asla ses vermiyor ve devamlı gözü kapalıydı. Anne ve babamın telefonunun çaldığını duyuyorum fakat telefonunu göremediğim için açamıyordum.

Abimi ve babamı asla görmedim, yalnız annemin yanındayım. Fakat annem de asla uyanmıyordu. Devamlı annemi çağırıyordum fakat annem beni asla duymuyordu. Ben annemi uyandırıyordum fakat uyanmıyordu.

Beni Hüseyin abi kurtardı. Annem şu an mezarda toprağın altında ve uyudu. Annemin gelmesini isterim. Gelmezse fazlaca üzülürüm.

“Şu an bensiz bir yerde duramıyor”

Yeğeninin enkazdan çıkar çıkmaz ‘anne’ diye boynuna atladığını söyleyen teyze Cemile Coşkun ise şu şekilde konuştu: 

Acımız fazlaca büyük. Tanrı ölenlerin hepsine rahmet eylesin. Haber aldığımız şeklinde Hatay’a gittik. Kız kardeşim, yeğenim ve eniştem vefat etmişti. Yeğenim Naz tek sağ olarak kurtuldu. Tüm ölmüşlere rahmet diliyoruz.

Acımız hakikaten fazlaca büyük. Naz enkazdan çıkar çıkmaz beni ilk görmüş olduğu süre anası sandı. ‘Anne’ diye boynuma atladı. Bana ‘yaşıyor musun’ diye sordu. Bende evet kızım yaşıyorum dedim. Sözün bittiği yerdeyiz.

Naz’ı kendimle Tatvan’a getirdim ve yeğenimi evlatlık edinmek isterim. Nazlı benim ikizim ve bir elmanın iki yarısı gibiydi. Fazlaca üzgünüz, anlatacak kelimelerimiz yok. Naz enkazdan çıktıktan sonrasında devamlı yanımdaydı. ‘Anne beni götür’ dedi.

Hatta Naz’a babaannen ve deden de var onlarla kalmak mı yoksa benimle gelmek mi istiyorsun diye sormuş oldum. Bana ‘anne seninle gelmek isterim’ dedi. Şu an bensiz bir yerde duramıyor.

“Bir teyze olarak değil de anne olarak yanındayım”

Elinden geldiği kadarıyla Naz’a annelik halletmeye çalışacağını dile getiren Coşkun sözlerine şu şekilde devam etti: 

Evlatlık edinmek isterim hep yanımda olsun. Her mevzuda devamlı bir teyze olarak değil de anne olarak yanındayım.

Bana ‘anne’, eşime de ‘baba’ diye hitap ediyor. Hatay’da evleri yıkıldı, bende ona bir seviye oluşturmak isterim. Tanrı tüm yardımsever insanlarımızdan razı olsun. Rabbim güç kuvvet verdiği sürece Naz’a fazlaca güzel bir eğitim vereceğim.

Okula da göndereceğim. Bir tek isterim ki benim yanımda olsun ona haiz çıkayım. Anası benim canım, ikizim, kardeşim. Naz fazlaca akıllı bir çocuk her şeyi fazlaca güzel anlıyor. Rabbim bizlere hayırlı evlat eylesin.